Nadat Philippe Vandermaelen hiervoor in 1836 toelating kreeg om de kaarten van het kadaster te commercialiseren, verkreeg Philippe Chrétien Popp deze ook in 1842. Gedurende de volgende decennia vervolledigde hij 1700 kaarten van alle Belgische gemeentes, gebaseerd op de kadastrale leggers en plannen. Ze werden gepubliceerd onder de naam Atlas cadastrale parcellaire de la Belgique. Door zijn vroegtijdig overlijden in 1879 kon hij het werk niet afmaken, enkel de provincies Brabant, Henegouwen, Oost-Vlaanderen en West-Vlaanderen waren volledig, alsook een deel van de provincie Antwerpen. De provincie Luik werd na zijn dood nog vervolledigd en gepubliceerd door zijn weduwe, Caroline Clémence Boussart.
Elke uitgave bevatte de volgende elementen:
-
- de kadasterkaart (gedrukt op linnen);
- de aanwijzende tabel (de nummers van de kadasterplannen met referentie naar de eigenaarnummers in de leggers);
- de alfabetische lijst van de eigenaars met verwijzing naar de eigenaarnummers in de legger;
- de legger
De Popp-kaarten kunnen op twee manieren gebruikt worden. Men kan allereerst de naam van een persoon opzoeken in de alfabetische lijst, en dan via het eigenaarnummer in de legger terugvinden welke perceelnummers en welke sectie aan deze persoon toebehoorden, om deze vervolgens op te zoeken op de kadasterkaart.
Bij de omgekeerde methode vertrekt men van de kadasterkaart. Wanneer we de ligging (sectie, perceel) van een bepaald goed hebben, kan in de aanwijzende tabel het eigenaarnummer worden opgezocht, die verwijst naar een persoon in de alfabetische lijst.
Op de website van de Koninklijke Bibliotheek van België vinden we scans van de originele Popp-kaart voor Brussel terug. Ter plaatse kunnen de kaarten ook geraadpleegd worden. Op de website van Geopunt Vlaanderen zijn scans van de volledige gepubliceerde collectie kaarten online inkijkbaar. De ontbrekende stukken van het land werden aangevuld met de kadasterplannen van Vandermaelen.