Hoewel de recentere generaties van de familie Huygens zich voornamelijk in Antwerpen bevonden (Borgerhout, Berchem), lijkt hun oorsprong in Limburg te liggen, in de streek van Sint-Truiden (Gorsem, Nieuwerkerken). In de jaren 1870 migreert Josephus Franciscus Huygens naar Merksem. Na zijn huwelijk met Joanna Willekens in Schoten, verhuist het echtpaar met hun jonge dochter Anna Maria Aloysia in 1883 naar Antwerpen. Het begin van een hechte band met de Koekenstad.

De familie Van de Moortel is vaak rondgetrokken. De recentere generaties zijn vanuit Waasmunster, waar de bijna 40-jarige Joannes Baptist Van de Moortel in 1811 terecht kwam, uitgezwermd naar Zele en Lokeren. Joannes Baptist was afkomstig uit Petegem bij Deinze, aan de andere kant van Oost-Vlaanderen. Zijn grootvader Engelbert (of, zoals we in de Latijnse registers zien, Angelus) kwam dan weer uit Huise (Zingem), in de streek rond Nazareth. Een verwantschap met de talrijke families Van de Moortel rond het West-Vlaamse Waregem is zeer waarschijnlijk, met de families Van de Moortel uit Bornem (Antwerpen) is er nog geen verband gevonden.

Het verhaal van de familie Dietz begint (voorlopig) in 1792. In Lokeren wordt Joannes Augustinus Dietz geboren, zoon van de uit Duitsland afkomstige Joannes Maximilianus Dietz. Enige jaren later keert Joannes Maximilianus terug naar Duitsland, en blijven Joannes Augustinus en zijn jongere broer Franciscus Leopoldus achter in Lokeren. Hun nabestaanden blijven in Lokeren en Sint-Niklaas hangen, tot Henricus Josephus in 1859 op 19-jarige leeftijd in Antwerpen aan zijn legerdienst begint. Het leger verlaat hij in 1868 om te huwen, maar uit Antwerpen is hij niet meer weg te slaan.

Het verhaal van de familie Roosendans is een droevig verhaal. Het begint in 1767 wanneer de Brussel, voor de deur van een herberg, een 6 maanden oud meisje gevonden wordt. Het vondelingetje wordt gedoopt en krijgt de naam Clara Roosendans, naar een bekend deuntje uit die tijd.

Ze wordt zoals zoveel wezen geplaatst in een pleeggezin, in Hoeilaart in dit geval, waar ze gedurende 16 jaar zal verblijven. De pachter van de boerderij krijgt in ruil voor de kost en inwoon die hij haar verschaft een geldelijke verloning van het Brusselse OCMW, en jaarlijks een stapeltje nieuwe kleren voor het meisje. Alsof dit niet genoeg is, wordt Clara in 1790 zwanger. Ze laat op haar beurt haar zoontje, dat ze Martinus noemde, achter op het Anneessensplein in Brussel. Martinus wordt geplaatst bij een brouwer in Walfergem (Pikkelstoel) nabij Asse. Wanneer hij in 1824 huwt, vindt hij werk als knecht in Zele, waar de familie Roosendans tot op de dag van vandaag vertegenwoordigd is.

De Graham familie is een raadsel. De familieoverlevering wil dat ze afkomstig zijn uit Schotland, maar tot op heden is er geen tastbare link gevonden. Alle ons bekende Grahams leefden in en rond London. Voorlopige stamvader William Henry Graham zou geboren zijn in Brighton, Sussex. Het vinden van een geboorte- of doopakte laat nog op zich wachten.

Ludovicus Julianus Busschop werd in 1878 geboren met de familienaam Faes, de naam van zijn op dat moment ongehuwde moeder. Zij zou pas in 1880 huwen met Joannes Dominicus Busschop, die haar kind bij huwelijk erkende. Maar was hij wel echt de vader? Waarschijnlijk niet. Voor het plezier van het stamboomonderzoek zullen we de familie Busschop echter wel onderzoeken en beschouwen als de onze. De familie woont sinds eeuwen in Antwerpen (Deurne). We vinden ze er voor het eerst terug in 1689, wanneer de uit Edegem afkomstige Joannes Biscops er een zoon krijgt.

De familie Bracke is ongetwijfeld de grootste familie in dit onderzoek. De familie bestaat uit vaak zeer talrijke gezinnen, en trokken vaan rond in de streek rond Lokeren en Kalken. Plaatselijk worden ze daarom ook wel "kermisvolk" genoemd, een bijnaam die al lang meegaat. Zou de familie misschien oorspronkelijk van zigeuners afstammen? Wie weet... Er zijn meerdere takken van de familie Bracke in deze stamboom. De tak van Adela Bracke uit Berlare, is te traceren via Zele, Zaffelare en Oostakker tot in Kalken.

De familien Sichin komt in onze streken terecht door de oorlog. Michael Jeremiah Sicking, afkomstig uit het tot nog toe niet geïdentificeerde plaatsje "Bierbach in Pruisen", was ulaan in het Saksische leger. Wanneer het leger gestationeerd was in Wichelen in 1748, maakte hij een plaatselijk meisje zwanger. Vier maanden na de geboorte van hun zoontje, huwde hij haar en verliet het vertrekkende leger om zich permanent in Wichelen te installeren. De familie blijft daar, tot in 1797 Maria Theresia Sichin te Berlare huwt en zich daar vestigt met haar nieuwe man. Haar onwettig (voorhuwelijks) kind wordt niet door haar echtgenoot erkend, waaruit we mogen afleiden dat hij niet de vader was. Tot overgrootmoeder Adrienne Sichin blijft de familie in Berlare.